Testimi jo shkatërrues (NDT) është një teknikë që përdoret për të zbuluar defektet e brendshme në materiale ose përbërës pa cenuar integritetin e tyre. Për komponentët industrialë si farkëtimi, testimi jo shkatërrues luan një rol të rëndësishëm në sigurimin e cilësisë dhe besueshmërisë.
Më poshtë janë disa metoda të zakonshme të testimit jo shkatërrues të zbatueshme për farkëtimet:
Testimi me ultratinguj (UT): Duke dërguar pulsime të valëve të zërit me frekuencë të lartë në falsifikim, zbulohen jehonat për të përcaktuar vendndodhjen, madhësinë dhe morfologjinë e defekteve të brendshme. Kjo metodë mund të zbulojë çarje, pore, përfshirje dhe çështje të tjera në falsifikime.
Testimi i grimcave magnetike (MT): Pas aplikimit të një fushe magnetike në sipërfaqen e një farkëtimi, grimcat magnetike shpërndahen në të. Nëse ka të çara ose defekte të tjera sipërfaqësore, grimcat magnetike do të grumbullohen në këto defekte, duke i vizualizuar ato.
Testimi i depërtuesve të lëngshëm (PT): Veshja e sipërfaqes së farkëtimit me një lëng të depërtueshëm për ta mbushur atë me defekte dhe për t'i hequr ato pas një periudhe. Më pas, agjenti i zhvillimit aplikohet për të lejuar që lëngu i depërtueshëm të depërtojë dhe të formojë indikacione të dukshme në vendin e çarjes ose defektit.
Testimi me rreze X (RT): Përdorimi i rrezeve X ose rrezeve gama për të depërtuar në falsifikim dhe për të formuar imazhe në filma fotosensitive. Kjo metodë mund të zbulojë defekte të tilla si ndryshimet e densitetit dhe çarjet brenda farkëtimeve.
Më sipër liston vetëm disa metoda të zakonshme të testimit jo shkatërrues, dhe metoda e përshtatshme duhet të zgjidhet bazuar në llojin e falsifikimit, kërkesat e specifikimeve dhe situatën specifike. Përveç kësaj, testimi jo shkatërrues zakonisht kërkon trajnim profesional dhe operatorë të certifikuar për të siguruar ekzekutimin dhe interpretimin e saktë të rezultateve.
Email:oiltools14@welongpost.com
Grace Ma
Koha e postimit: Jan-03-2024
